Zbieranie wymagań za pomocą Historyjek Użytkownika!
Jednym z możliwych sposób zbierania wymagań w procesie wytwórczym oprogramowania prowadzonego zwinnie, są Historyjki Użytkownika (User Story). Są one dość często wykorzystywane ze względu na ich prostotę oraz łatwość zrozumienia przez Biznes oraz IT. Mówiąc o ich prostocie, mam na myśli ich strukturę, która przedstawia się następująco:
Jako <rola użytkownika> chcę <zrealizować potrzebę> aby <rozwiązać problem lub osiągnąć cel>.
Ale jak pisać dobre historyjki?
Dobrze napisane User Stories, powinny spełniać zasady, a bardziej kryteria INVEST (Bill Wake):
🔶 INDEPENDENT – powinny być niezależne od siebie,
🔶 NEGOTIABLE – powinny być negocjowalne i nie powinno się ich traktować jako „sztywne wymaganie”
🔶 VALUABLE – każda historyjka powinna przynosić korzyść w postaci realnej wartości biznesowej,
🔶 ESTIMABLE – powinny być możliwe do oszacowania, a to oznacza, że zespół powinien posiadać wystarczająco dużo wiedzy na jej temat, aby mógł to zrobić,
🔶 SMALL – powinny być na tyle małe, aby móc je zrealizować w trakcie jednego Sprintu,
🔶 TESTABLE – każda historyjka powinna być przetestowana. Wynik testowania, powinien wskazać czy spełnia 100% oczekiwań Biznesu. Tutaj na etapie planowania Sprintu, warto określić dokładne kryteria akceptacji historyjki.
Najważniejsze cechy i wnioski z pisania Historyjek Użytkownika:
Definiowanie wymagań za pomocą historyjek, prowadzi do dyskusji. Każde wymaganie ma potwierdzenie jaki ma rozwiązywać problem bądź osiągać cel. Zdarzają się sytuacje, w których biznes nie jest w stanie uzasadnić dlaczego potrzebuje danego wymagania. Jeśli nie jest w stanie, to bardzo możliwe, że tego nie potrzebuje. Definiowanie ich w taki sposób, pozwala na zbiór tylko wartościowych wymagań. Ważną kwestią jest również to, aby podejść do tego rzetelnie. Bardzo często spotyka się sytuacje, gdzie historyjki są pisanie w niezrozumiały sposób.
Okej, ale jak to wygląda w praktyce?
🔶 W jaki sposób rzeczywiście je pisać?
🔶 Czym są epiki, tematy oraz w jaki sposób mapować historyjki?
O tym w kolejnym artykule.
Ps. po więcej szczegółów warto sięgnąć do poniższych pozycji:
1. „Scrum. O zwinnym zarządzaniu projektami. Wydanie II rozszerzone” – Mariusz Chrapko
2. „Scrum. Praktyczny przewodnik po najpopularniejszej metodyce agile” – Kenneth S. Rubin